Carrousel

	--

Heren en dames, zie hier mijn bijdrage aan de carrouselles. Met een pak zout ipv een korrel te lezen. Astrid
Verslag 11-01-2008
Het is de 2e week in januari en wij zijn weer niet compleet. De dubbel D’s zijn er dit keer niet, Dana en Denise. Dus vallen er weer gaten maar daar hebben wij bij de oefeningen niet echt last van. Dusty reed dit keer zonder Magda, dachten wij ,maar halverwege kwamen wij erachter dat er toch een hele goede imitatie van Magda op zat. Alleen iets stiller en OP TIJD, maar net zo oefening vast. Yvonne dacht nog even dat Joop er ook niet was omdat zij hem niet hoorde. Hij was waarschijnlijk helemaal stil “geslagen”door de afwezigheid van Denise. Wij hebben geoefend op het met vieren komen en op het doorlaten ,wat in de galop moet gaan gebeuren. Nou daar heb ik zo mijn twijfels over!!Maar wij zitten op les dus misschien leren wij het nog wel. Tijdens de oefening hebben Willem en Petra de longen uit hun lijf geschreeuwd als ze (weer) niet voldoende ruimte kregen om ertussen te gaan. Zeker voor de ruiters aan de wand zijde kan dat pijnlijke gevolgen hebben. Dat kost je je knieën, dan weet Willem wel een keer hoe het voelt als je knie gemangeld wordt. Volgens Antoon staan er nog een heleboel leuke oefeningen op papier, zoals de ketting. Dat zal bij ons wel een kettingbotsing worden. Maar we hebben er nog veel plezier in. Tijdens een uitleg van Antoon zat Cyriel bijna te slapen ,zij geeuwde en dutte even in maar na te zijn aangestoten was zij er weer bij. Best vermoeiend hè, dat paardrijden??Volgens Hans (die achter de kabouter reed) was mijn vraag “moeten wij de volte halve baan met z’n tweeën doen met de hele groep?”onduidelijk. Ik vond van niet, vrouwen logica, toch? De after-rit in de kantine ging weer zoals vanouds gepaard met eten (kippenkluifjes en quiche), kletsen en drinken. Agnes had cake bij zich omdat Hans jarig was maar tijdens het zingen voor hem hadden wij zo onze twijfels. Nadat hij zich had laten zoenen werd duidelijk dat hij helemaal niet jarig was. Dus was hij nog niet jarig. Dat is pas in augustus volgens insiders. Magda , die ons had gadegeslagen vanuit de kantine, vond dat Joop reed alsof hij zichzelf in slaap wiegde. Zo relaxed zag het eruit. Misschien hield Denise hem de vorige keren wel wakker door tegen hem te praten, best vermoeiend hè, dat paardrijden. Soms is het zo relaxed dat zelfs je paard ervan in slaap valt(letterlijk) en jij er dan af valt!! Volgens Magda mogen wij (de carrouselgroep) bij Antoon komen eten of Antoon dit ook weet is maar de vraag. Eens kijken hoe hij reageert als er onverwacht 20 ruiters bij hem op de stoep staan. Wij gaan het zien. Astrid
Verslag 04-01-2008
Niets meer te gaan en toch gaan we er weer voor. Na het succes van onze carrouselopvoering van 1 januari is het weer ontnuchteren de les erna. Wij waren incompleet en moesten nog even bij kletsen met degene die er wel waren. Ook was de samenstelling van de groep anders geworden. Omdat Willem het niet langer aan kon zien dat hij alle dames verwondde kwam hij deze week niet en viel er een gat op de koppositie. Dit gat werd deze week opgevuld door Dana met Bibi. Ulvira moest daar erg aan wennen. Toch heeft Willem toegezegd door te gaan met de carrousel. Omdat Tagore zo dom was om te stoppen viel er een gat op de positie naast Coby met Lizzy. Dit gat werd deze week opgevuld door Tessa met Goodfellow. Amanda was ook niet gekomen dus kon Dana voorop rijden. Judith had zich afgemeld dus Tessa kon met een gerust hart vreemd gaan, deze week. Yvonne haar paard Calandor was nog niet helemaal beter na 1 januari (ontzettende kater) dus ging zij op een manege paard, Largo. Dit vond zij heel erg afzien en zij heeft wel een paar keer gezegd “ik stap af hoor” Zij had ook echte stalpoten naderhand en viel gewoon uit het stro het gangpad in.Gelukkig hield zij de carrouselles vol en heeft nu veel respect voor Tagore. Onnodig want hij stopt toch!Wij gingen nieuwe oefeningen proberen deze week, met z’n vieren komen via een halve volte en dan de hoek door met z’n vieren . Dat was soms wat krap maar na een paar keer proberen wisten wij de maten van de paarden/pony’s en ging het beter. Dan volgt het één voor één afbreken en weer met tweeën komen. Vanavond hadden wij hele andere partners dan gewoonlijk. De buitenste ruiter mocht de baas spelen en commando’s geven van Antoon. Ik zat op een gegeven moment in het groepje van Magda. Die had altijd al de baas willen spelen en begon zich gelijk uit te leven op de rest van haar groepje.Dat voelde goed zei ze. Slavendrijfster!!!De 8 achterwaarts kwam nog even voorbij en die ging zelfs erg goed. Dana wordt vast de nieuwe reserve voorop-rijdster .Denise voelde zich in het begin van de avond niet zo lekker in haar buik……..waar je mee om gaat word je mee besmet want Dancer was ook niet geheel zichzelf vanavond. Zij werd opgewonden van elk mannelijk paard of persoon. Dus bij het afbreken van een oefening bleef zij gewoon plakken aan Joop of zijn paard Verona. Toen dat bestraft werd liep zij over naar Goodfellow, over vreemd gaan gesproken. Wij hebben ons best gedaan deze avond en er ook weer veel plezier aan beleefd. Daarna volgde de after-rit maar dit was weer anders dan hiervoor. Lekker ontspannen kletsen zonder druk van buitenaf over haken, kleuren, versieringen en naaien. Ditmaal werden de financiën geregeld, ook niet geheel onbelangrijk. Joop dacht dat hij alleen voor het paardrijden was gekomen maar ook hij moest zijn knip trekken. Iedereen nog bedankt voor de Baily’s die ik mocht ontvangen voor schijnbaar bewezen diensten. Ik heb het graag en voor niets gedaan, echt waar. Dit verplicht mij wel om door te gaan met schrijven, toch? De gefrituurde hapjes van Ruud werden snel verorberd en er werden afspraken gemaakt voor volgende week. De kring wordt steeds groter maar dat komt omdat wij zóóóóó gezellig zijn. Het paard/pony kamp is ook al besproken en de kamers zij al verdeeld (in gedachten). Hoe meer zielen hoe meer vreugd. Astrid


Nog een paar uur te gaan
Nog een paar uur te gaan en iedereen is al op de manege. Zelfs Magda is voor de eerste en laatste keer op tijd dit jaar. Zij zegt nog even op z’n Magda’s dat de vlechtjes van Buster er niet uit zien. Dus die moet Karin opnieuw doen. Dan doet zij tenminste nog iets zelf want zij heeft Marcel laten zadelen , mij laten vlechten en zelf heel kort gepoetst. Het is een drukte van belang want de jeugd voor de carrousel om 1700 uur is er ook en loopt helemaal aangekleed rond. Geweldig om te zien!! Allemaal vaders en moeders die helpen zadelen en optuigen, Paula en Antoon die iedereen helpen met bandages enz. Dan gaat de jeugd optreden en dat ziet er zo leuk uit . Allemaal verklede ruiters en mooi versierde pony’s.Het zag er prima verzorgd en mooi opgevoerd uit, echt waar. Heel knap gedaan. Nu kunnen de paarden opgetuigd worden en de ruiters versierd worden. Hans heeft het er maar druk mee. Iedereen moet bij hem langs komen om versierd te worden en dat gaat hem goed af, dat versieren!!De mutsjes op , de bandjes om en de blouses aan. (ik zat met mijn blouse al direct vast aan de stalmuur, deze is nogal ruw). Dan mogen degene die klaar zijn naar de kleine binnenbak. Daar zijn al wat ruiters bezig met inrijden onder aanmoedigingen van het publiek bij de deur. Ondanks versieringen aan laarzen en kleding schrikken de paarden niet echt van ons als geheel. Met name Magda zat daar erg over in , zij dacht dat Dusty het niet leuk zou vinden maar dat viel reuze mee. Wij rijden gezamenlijk even los maar zodra het op een figuur gaat lijken wordt het stil in de bak. Wij zijn heel erg geconcentreed bezig. Op een enkeling na die gewoon van haar paard afgaat om te gaan plassen. Was je lek, Denise? Ook Yvonne had haar aandacht anders verdeeld dan normaal want toen men achter haar tegen haar ging praten vergat zij de bocht om te gaan en ging in haar ééntje rechtdoor. Dan volgt er nog een klein galopje achter elkaar aan maar daar is Karin niet blij mee want zij heeft het gevoel dat Buster met haar galoppeert ipv zij met Buster. Antoon komt helemaal in het pak ons ophalen om naar de grote binnenbak te gaan. Peter (de man van Yvonne) zat op het dak te filmen, de muziek van Abba speelt al. De mannen eerst en na een ronde volgen de vrouwen. Het opstellen gaat goed en dan kan je ook zien hoeveel mensen er in de kantine zitten. Volgens mij heeft elke carrouselruiter zijn /haar eigen publiek meegenomen .Leuk dat jullie er waren Marcel en Dick. Het zat bomvol. Gelukkig merk je dat niet meer zodra je gestart bent met rijden. Het gaat super , alles lijkt te kloppen maar gaat veel te snel voorbij. Voor je het weet wordt de molen al omgeroepen. Morris hoeft dit keer niet te plassen , dus kunnen wij door. Dan de spiraal als laatste oefening en opstellen op de diagonaal. Het geheel ging prima maar veel te snel voorbij. Zolang oefenen, naaien, haken, passen, regelen, muziek uitzoeken, praten, drinken, eten en dan is het zo snel voorbij. Jammer, jammer, jammer. Gelukkig gaan wij volgend jaar (bijna) allemaal verder en kunnen wij weer veel oefenen. Ik wil graag iedereen, die zich op wat voor wijze dan ook heeft ingezet ,bedanken . De één kan beter lesgeven dan de ander, de één kan beter naaien dan de ander, de één kan beter filmen dan de ander, de één kan beter met de computer over weg dan de ander, de één heeft meer verstand van muziek dan de ander, de één kan beter vóór rijden dan de ander, de één kan beter haken dan de ander, de één kan beter bakken dan de ander, de één kan beter vallen dan de ander, de één kan beter drinken dan de ander, de één kan beter eten dan de ander, de één kan beter kletsen dan de ander, de één kan beter klokkijken dan de ander maar samen vormen wij één geheel en kunnen wij alles!!!!! De beste wensen, Astrid
Nog maar 2 dagen
Nog maar 2 dagen te gaan en dan is het 1 januari. Iedereen was er gelukkig, Tessa had haar visite meegenomen, Karin was niet zieker geworden. Wij hebben nu de generale repetitie gedaan en die ging goed volgens de mensen in de kantine. Zelf had ik dat gevoel niet helemaal. Zo ingespannen bezig zijn met de figuren dat doet iets met je verstand. Het oefenen gebeurde dit keer met muziek , tenminste dat was de bedoeling alleen wilde de muziek eerst niet starten. Tagore moest dus van zijn paard af en de muziek zelf opstarten want het was tenslotte zijn laptop waar de muziek op stond. Toen dat geregeld was gingen de damessecties naar buiten en gingen de heren een rondje binnen rijden. De muziek liep gewoon door en één voor één kwamen de dames binnen. De ene dame kwam in stap binnen , de volgende kwam er achteraan , daarna kwam er even niemand meer want Calandor wilde terug naar zijn eigen stal. Nadat Yvonne met hem gesproken had kwam hij naar binnen gescheurd , gevolgd door de anderen die ook binnen kwamen galopperen. Dat was niet helemaal de bedoeling. Toen iedereen in het gareel liep konden wij gaan opstellen. Daarna liep het verder goed , met wat kleine dingen hier en daar. De rechte lijnen blijven moeilijk, het tegelijk afwenden ook, net als de molen. Maar de rest ging goed. Welke rest???Vosje vond de muziek niet mooi en wilde zich er steeds aan onttrekken , gelukkig had Agnes het goed in de hand en bleef zij erop zitten. De spiraal ging in een race tempo , niet te geloven. Het doorzitten was daardoor erg moeilijk .Volgens mij had Willem haast, hij wilde zich vast nog douchen voor het eten. Helaas moest hij nog even wachten want omdat er tijd genoeg was hebben wij het geheel nog een keer over gedaan. De man van Yvonne (Peter) heeft het allemaal voor ons op de film gezet en die hebben wij na afloop bekeken in de kantine. Dat is best leuk om te zien. Onder het genot van een drankje (thee) werd er nog even afgesproken wie er wie meenam naar het restaurant en hoe laat dat zou worden. Dan volgt ipv een après- rit in de kantine een après-rit in een restaurant. Met zo’n 16 personen hebben wij in Madestein gegeten, erg gezellig. Joop en Magda hebben de hele Noordzee leeg gegeten met z’n tweeën. Als afsluiting zouden zij ook samen een grand dessert nemen maar Magda durfde niet meer. Zij was bang voor praatjes. Dan moet zij nodig met Joop gaan eten, die heeft praatjes genoeg. Antoon deed onder het eten de vertragings techniek voor en besloot heel langzaam te eten. Petra nam als toetje de verrassing van de kok en dit kwam in een klein borrelglaasje. Hoe de kok er uit ziet weet zij echter niet maar wel zijn verrassing op eten, gedurfd hoor. De jeugd had ook een eigen grand dessert genomen maar kregen dat uiteraard niet op. Toen was ook deze dag ten einde. Gelukkig had ik geen wilde plannen voor na het eten want ik kon nog net het toilet halen thuis. Volgens mij heeft Karin mij aangestoken, bedankt!! Tot dinsdag 1 januari. Astrid
nog 1 week
Nog maar bijna een week te gaan en het gaat goed. Karin was ondanks dat zij ziek was toch gekomen om geen gaten te laten vallen. Wij zijn haar daar zeer dankbaar voor. Magda had Dusty zonder haar de les ingestuurd want zij kwam later ( what’s new?) Vosje had er zin in dus had Agnes haar handen er vol aan. Ulvira zou los gegooid zijn , zij gedroeg zich ook voorbeeldig maar bleek later helemaal niet los gegooid te zijn. Dat betekent gewoon dat zij de andere keren sterallures had, echt een vrouw! Morris had veel gedronken maar dat kwam pas later tot ontlading. Bibi zat met het hoofdstel vast in de staart van Dancer. Maar dat is allemaal bijzaak. Het gaat om de carrousel. De figuren zitten er bij iedereen wel redelijk goed in. Met wat onderlinge hulp en geroep van Antoon komen wij al een heel eind. Het gaat zelfs zo goed dat wij voordat het lesuur is afgelopen al klaar zijn. Dat houdt dan in dat wij de figuren nogmaals kunnen oefenen. Daar word je moe van. Volgens mij heeft Antoon de makkelijkste oefening , een beetje kletsen, een beetje heen en weer lopen, op z’n tijd een brul , een kopje koffie, even bijsturen en dan uitrusten op zijn kruk. Er was tijdens de oefeningen trouwens even een kleine hapering , tijdens het passeren van de 2 groepen op de volte knalde Willem tegen Judith aan. Of misschien knalde Judith tegen Willem aan , dat weet ik niet maar Willem heeft natuurlijk een reputatie op dat gebied. Vraag maar aan Yvonne!!! Gelukkig was Judith nog in staat om te rijden en is de opvoerings datum al bijna daar anders blijven er geen dames meer (heel) over. Een 2e hapering ontstond er tijdens de molen, na het afwenden bij A. Morris besloot geen stap meer te zetten ondanks herhaaldelijke aansporingen van Hans. Toen bleek dat hij moest plassen. Weg mooie molen, weg synchroon lopende oefening, weg carrouselgebeuren. Iedereen stond stil en Chantal besloot om ook mee te gaan plassen. Wij moeten, als dit ook op 1 januari gebeurt, allemaal uit het zadel komen en net doen of het zo hoort. Dan wordt het ipv. synchroon rijden gewoon synchroon plassen. Dan weer op naar de kantine , voor het nuttigen van een hapje en een drankje. Sinds kort zijn de dames aan de thee ipv. de Baily’s, het valt zo op dat Chiel al besloten heeft om boven de deur van de kantine “ACHMED’S THEEHUIS” te zetten. Dat hoeft niet hoor Chiel, wij gaan vast wel weer aan de drank. Tessa had haar best gedaan op gevuld speculaas met amandelen , dat was erg goed gelukt. De laatste bloesjes werden uitgewisseld, de mutsjes van het type one size fits all werden uitgedeeld en gepast. Tessa rijd mee in de mannensectie maar dacht dat zij toch met een mutsje op mocht rijden. Wat een muts, hè? Joop heeft nog even geprobeerd om met een mutsje overweg te kunnen maar dat kan hij beter niet doen. Volgens mij wordt Coby’s moeder nooit meer de oude na al dat haastige gehaak. Maar toch onze dank. De verknipte mouwen werden vervangen en de laatste voorbereidingen nog besproken. Even is er paniek want de pony’s rijden vóór ons een carrousel en kunnen dus door ons niet gevlochten , gepoetst en ingereden worden. Maar Antoon gaat het allemaal regelen. Zondag nog oefenen , zolang als het nodig is en dan in carrouselverband uit eten. Leuk voor de teambuilding. Ik hoop dat iedereen zich bij Hans aanmeld om volgend jaar weer mee te doen met carrouselrijden. Ooit zijn wij goed genoeg voor een EK, ook al is dat tegen die tijd een EK voor bejaardenruiters. Tot zondag. Astrid
nog 2 weken	Nog maar 2 weken te gaan en het gaat (nog) niet goed. Het begin loopt gesmeerd, even opwarmen van de paarden en de ruiters en dan aan de slag. Tessa vond haar zadel te koud en besloot dit even luid hoorbaar met een warme wind “op te warmen”. Of was het toch GoodFellow met een enorme straal aandrijving?? Wij begonnen met het opstellen met z’n tweeen naast elkaar, dat ging prima. Daarna volgde nog wat andere figuren en het leek heel lang goed te gaan. Wij lagen zo goed op schema dat wij eigenlijk te snel gingen dus werd er een extra ronde ingelast waar tijdens de nieuwjaarscarrousel de eventuele fouten gecorrigeerd kunnen worden. Nou, maak er maar 10 extra rondjes van want na die extra ronde ging er van alles mis. Ulvira wilde niet bij Esprit weg en weigerde een kleine volte te maken. Nu kreeg ik wel vaag de indruk dat Petra dat niet zo erg vond omdat zij ook bij Willem wilde blijven. Want toen Antoon haar de aanwijzingen gaf om Ulvira van Willem weg te krijgen leek dat niet echt te helpen. Het is ook best moeilijk als je oren in je cap zitten. Ook bij de molen ging het niet helemaal goed, de wiek van Willem, Agnes, Tagore , Hans en ikzelf ging al van start toen de andere wieken nog aan het samen komen waren. Wij waren iets te vroeg ,zeg maar. Maar omdat dit een oefening is waar je al je aandacht bij nodig hebt heeft niemand anders tijd gehad om het op te merken, hoop ik. Bij de spiraal waar wij allemaal gek op zijn ging er iets met Lizzy, zij ging maar in de galop ipv de draf. Op aanwijzingen van Antoon “hou het hoofd rechtop” trad ook daar geen verbetering op. Lizzy ging er alleen maar harder van lopen. Antoon heeft nog een paar maal geroepen over “het hoofd rechtop houden” en uiteindelijk viel het kwartje bij Coby. Niet zij zelf moest het hoofd rechtop houden maar het paard..Zij vond het al zo vreemd dat, terwijl zij haar hoofd helemaal rechtop had, Antoon het toch maar bleef herhalen. Rechter op dan zij al deed dat ging niet, zij was al net de lange Jan uit de Efteling.(blond??) Daarna volgde het opstellen en dat ging deze keer redelijk, 5 minuten voor het einde hield Antoon het voor gezien. Terwijl wij andere keren tijd te kort kwamen. Volgens mij werd hij moedeloos van ons. Voor straf moeten wij de zondag vóór 1 januari ook oefenen. Niks vrije zondag , gewoon hard werken in de manege. Er moet nog wel even vermeld worden dat de fouten geheel en al voor rekening van de 1e sectie komen. De 2e sectie heeft zijn stinkende best gedaan om de fouten en tempo wisselingen van leden van de 1e sectie te corrigeren. Zo goed, dames?? Het was ook stil aan de overkant, zeker omdat zij geconcentreerd bezig waren. Dan volgt het uitstappen aan de lange teugel, voor sommige ruiters een moeilijk moment. Die pletteren dan namelijk van hun paard, hè Joop??Hij zegt wel dat Verona struikelde maar ik heb het niet gezien en dan val je diep. Neem ook een pony de volgende keer dan ben je dichter bij de grond. Dan volgt de gezellige après-rit in de kantine. Er worden nog wat blouses uitgewisseld en wat naai adviezen gegeven. Zondag wordt er waarschijnlijk ook nog in besloten kring genaaid, het moet op tijd af maar dan heb je ook wat. De cake komt op tafel en terwijl Karin hier bijna in stikt vind zij het toch zonde om te laten staan en eet al hoestend en proestend door. Wij hebben al een vervangster als zij door de cake het loodje legt. Petra had de dvd van de vorige lessen meegenomen om op de computer en met de beamer van Tagore te bekijken. Alleen kwam Tagore niet (meer) opdagen. Dus Hans heeft nu de primeur en Tagore heeft alle spullen voor niets meegesjouwd. Na ongeveer 2 uur bleek dat er bij Tagore sanitaire problemen waren opgedoken. Zijn paard Dancer had de race…dit terwijl Tagore erachter stond. Zo jammer dat ik dat niet heb kunnen zien. Daar had ik vast wel mee gewonnen bij “de leukste homevideo’s”. Wij , de andere aanwezigen in de kantine, wijten dit sanitaire probleem aan de stress bij het paard. Opgelopen omdat hij/zij nog een 2e uur met Tagore moest rijden. Dus besloten wij dat het Tagore zijn schuld en probleem was. Tagore was het daar niet mee eens en liet een vinger zien, vast om aan te geven dat zij nu weer schoon waren. Kom kijken op 1 januari hoe “schoon” wij allemaal zijn. Kom ,kijk en overtuig jezelf. Astrid
nog 3 weken
Nog maar 3 weken te gaan en wat zijn wij goed aan het worden. Hans, Dana , de “eigen” pony dames en ik zelf waren al van te voren buiten de bak opgestegen. Dit allemaal om maar snel te kunnen beginnen met de les. Dit liep anders dan gepland omdat er altijd ruiters (te) laat zijn door allerlei omstandigheden. Werk, kinderen, man ,vriend, vriendin, eten , hond, kat, vogels, verkeer , oppas en druk, druk , druk. Uiteindelijk zaten wij om 19.15 uur klaar voor de start. Wij begonnen met de juiste volgorde van de echte carrouseluitvoering. Het leek een hele tijd goed te gaan , zo ongeveer totdat Antoon zei “het ziet er goed uit”. Vrij snel daarna ging het mis. De molen wiek ging niet zoals de bedoeling was. Er waren een aantal ruiters die een tik van de molen hadden gehad. De buitenste ruiters reden zich de blaren op hun achterste en de binnen ruiters bleven draven. Antoon bleef maar zeggen “let op elkaar en niet te hard”. Dit duurde even eer dat ook in de boven kamers van de ruiters aankwam. Maar nadat de binnenruiters in stap overgingen , de volgende daarnaast in draf , hoefden de buiten ruiters niet zo hard te galopperen. Dat kwam de uitvoering van de molen wel ten goede. Helaas was Agnes vanavond afwezig en viel er een gat vóór Bincky, daar was ik niet blij mee want de hele les heeft hij geprobeerd dit op te vullen . Denise heeft wel geprofiteerd van dit gat want toen zij een wisseling anders uitvoerde dan gepland kwam zij in de verkeerde sectie terecht. Omdat daar toch een gat was paste zij ertussen tijdens de galop en viel het Antoon niet op. Na de galop stak zij gewoon over naar haar eigen sectie aan de overkant. Daar zou zij eerder toch gemist moeten worden maar Joop (volgens mij allergisch voor vrouwen) heeft ook deze keer niets gezegd en niet gevraagd waar Denise bleef tijdens de galop. Echt teamwork! Nee, dan Willem en Petra , dat is zo’n hecht team aan het worden dat hij nu probeert om de concurenten van Petra , (de andere dames) één voor één uit te schakelen. Hij is vast begonnen met Yvonne. Hij reed gewoon tegen haar aan, zij is nu mank en kan ws. alleen nog bij de paralympics mee doen. Weg paardrij- carriere. Over de pony’s kan ik niet veel zeggen want dat gaat gewoon goed, er was even een kleine hapering bij het passeren maar dat werd goed opgelost. Doordat wij de oefeningen beter gaan beheersen kunnen wij elkaar ook beter sturen en helpen. Hierdoor wordt er van alles geroepen in de bak , het lijkt wel een kippenhok af en toe. Ik weet wel wie het haantje wil zijn!!!Volgens de kenners die in de kantine zaten zag het er, op de molen na , goed uit. Er is dus nog hoop. Nog even een frisse wind door de wieken en dan moet het goed komen. In de kantine volgde het uitwisselen van de blouses waar Judith, Yvonne en Coby hun best op hadden gedaan. Het ziet er allemaal prima uit. Coby had ook nog de catering laten opdraven omdat zij jarig was geweest, bedankt , het was heerlijk. Daarna volgde een aantal onduidelijke gesprekken over borsten, hangende en staande en de voor-en nadelen daarvan. Magda heeft in ieder geval alles in het nieuw gestoken en lekker ingepakt. Dit tot groot verdriet van Hans. Maar dat mocht ik niet schrijven want zijn vrouw leest ook de verslagen. Tessa wil tijdens de carrousel in de mannensectie geen lustobject worden, vooral niet als het geregend heeft , het koud is en zij een witte blouse draagt. Maar volgens mij hebben wij niet zo veel te zeggen, gezien de “discussie” over de caps!! Nu moet Coby’s moeder echt turbo gaan haken willen de mutsjes op tijd af zijn. Wij wachten af wat het gaat worden, kom en kijk zelf op 1 januari. Astrid
nog 4 weken
Nog maar 4 weken te gaan en Antoon krijgt haast. Zo moesten wij al in de gang opstijgen, beugels op maat maken en volgens mij ook al op volgorde gaan staan. Helaas luisteren wij niet zo goed en waren er een aantal mensen laat op stal zodat dit iets anders liep dan gepland. Maar omdat wij elke week op dezelfde paarden/pony’s rijden was het op maat maken en opstijgen toch nog redelijk snel gebeurd. Ook al kan het nooit snel genoeg gaan. Bij het op volgorde gaan stappen bleek al snel dat wij 2 mensen misten ( ziekte en familieomstandigheden), dus vielen er 2 gaten. Dit bleek later nog van groot belang. Wij hebben een aantal oefeningen geprobeerd waaronder het sigaren boxje en het opstellen na het binnen komen en bij het afsluiten. Steeds weer blijkt het moeilijk om de juiste positie te vinden en daar te gaan staan. Yvonne en ik hadden gekeken en onthouden waar wij verwacht werden maar het er daadwerkelijk komen bleek minder makkelijk. Of de regenbuis verschoof stiekem of de rondjes en kruisjes op de wand waren verzet, ons plekje was moeilijk te vinden. Wij blijven ons best doen. Het galopperen met een andere vaste partner zijn wij (dwz. Antoon) deze week vergeten , dat is maar goed ook want Willem en Petra hadden al moeite om uit elkaar te gaan bij het splitsen. Laat staan rijden met een andere partner. Judith zat op James deze les, had ikzelf nog niet eens gezien, en had daar haar handen vol aan maar zat daar zelf niet mee. Goodfellow had zijn goede humeur thuis gelaten en was erg chagrijnig volgens Tessa, zeker nog naweeën van zondag. Bincky wilde niet galopperen en hield het bij een snelle draf , gelukkig kon er achter mij wel gegaloppeerd worden. Calandor vond tijdens de galop de groep aan de overkant veel spannender dan zijn eigen groep en ging er ook zonder waarschuwing naar toe. Yvonne was het er niet mee eens en heeft hem dat ook duidelijk verteld. Alleen verstaat Calandor geen vloeken en scheldwoorden. Deze avond werd ook duidelijk dat de tijd gaat dringen en de spanning gaat stijgen. Als er nu iets dreigde fout te gaan riepen wij met z’n allen hoe het wel moest en wie er waar moest afbreken of naar de hoek rijden. Gelukkig hoort niemand dat in de kantine. Ook Antoon wilde alsmaar dat de paarden /pony’s aansloten en riep dat herhaaldelijk maar de gaten die vielen moesten eigenlijk open blijven voor de 2 mensen die er niet waren. Foutje!! Dan is de les afgelopen en mogen wij weer op voor de après rit in de kantine. Coby heeft een staaltje van haar huisvlijt laten zien dat zij samen met Judith heeft gemaakt. Erg leuk en mooie kleuren. ( ik lijk Frans Grovers wel). De blouses werden gepast en goed bevonden. Agnes wilde graag dat Willem iets uittrok, hij gaf daar graag gehoor aan en begon vast met zijn broek. Dit was niet wat Agnes bedoelde en zij is daarna ook niet meer zichzelf geworden. Joop wilde daar niet bij achter blijven maar dit werd te veel voor Agnes . Ruud kwam steeds langs als ik mijn blouse paste , tenslotte heb ik hem er maar bij ingepast, ging best. Petra gaat zich verlagen door naar de Zeeman te gaan voor de blouse van de carrousel. Dat is een hele stap terug, niet dan?? De mutsjes worden ws. vervangen door onze eigen caps aangezien er een aantal mensen liever met dan zonder cap willen rijden. Dus kan Coby`s moeder nog steeds niet van start met haken en ze wil zo graag. Zondag gaat Yvonne het naaiatelier versterken , ik moet gelukkig werken. (grapje). Dames van de naaiclub alvast heel erg bedankt voor de moeite en jullie inzet. Ik bak wel wat als tegen prestatie. Astrid
nog 5 weken
Nog maar 5 weken te gaan en de gaten vielen deze keer op de kopposities. Willem was na het vreemd gaan vorige week zo van slag ,dat hij deze week in therapie was gegaan en dus niet was gekomen om te rijden. Tessa was zo moe van het schreeuwen dat zij ook maar liever thuis bleef. Dus moesten deze strategische kopposities opgevuld worden, niet iedereen die het wilde opvullen had ook de vaardigheden om dit te doen. Maar na wat heen en weer geschuif waren de posities opgevuld. Het kost wat tijd maar dan heb je ook wat. Moet mij wel van het hart dat voor een toevallige wissel Petra en Tagore de kleding wel heel goed op elkaar hadden afgestemd. Zij een groen truitje , hij een shirt met dat zelfde groen langs de mouwen. Net een echt setje!!Niet dat Ulvira dat ook vond zij was duidelijk niet van Largo of Tagore gediend en liet dit voelen aan Tagore. “Gelukkig” werd alleen de knie van Tagore geraakt en kon hij verder rijden. Dit werd ook op de film vastgelegd, zeker voor het nageslacht. Hans reed om de paarden te testen met versiering aan zijn laars. De enige die er echt zenuwachtig van werd was Magda. Door een verandering in het galop-progamma was de volgorde van man/vrouw rijders niet goed , en moest er wat geïmproviseerd worden. Dat zag er wel leuk uit , de buitenrijders schoven naar voren en de binnen ruiters lieten zich naar achter zakken in de rij. Een soort van ritsen. Op een gegeven moment was Coby de weg kwijt , dat kan gebeuren. Dan is het de bedoeling dat je partner , ook je tijdelijke, je een beetje op weg helpt. Maar de partner van Coby was Joop en die hield zijn kiezen stijf op elkaar. (teamwork?) Hieruit blijkt wel dat met je eigen vaste partner rijden elke week een “must”is , het vergroot de kans op succes. Als wij volgend jaar aan de NK mee willen doen dan weten wij nu dat vaste partners en goed oefenen een podiumplaats op kunnen leveren. Voor mij maakt het niet uit waar ik rij want men ziet mij toch niet. Ben ik al een uur lekker aan het galopperen vraagt mijn vaste partner of ik al in de galop zit, zij had mij niet zien galopperen. Dan nog het sigarenboxje oefenen en het eindsignaal klinkt alweer. De tijd vliegt voorbij en stilletjes hopen wij dat de les achter ons geen zin heeft zodat wij door kunnen gaan. Maar dat is ijdele hoop. In de kantine komt eerst de taart van Denise op tafel want zij was donderdag 29 november jarig en wilde dit geheim houden!!!Daarna volgt er weer een discussie over de kleding. Coby had heel wat huisvlijt verricht en was aan het naaien geslagen. Om te kijken of het wel zou opvallen in de bak ging Hans in zijn ééntje de bak in en gaf daar een dressuurproefje weg met zijwaartse galop sprongen, zonder paard. Dit gaf ons het idee dat wij het ook zonder paard/pony zouden kunnen doen. Dat is in ieder geval makkelijker, maar wij kiezen niet voor de weg van de minste weerstand. Wij hebben besloten om de mannen in dezelfde outfit te steken met 2 verschillende kleuren en een hoofdband. De vrouwen krijgen een andere outfit met ook 2 verschillende kleuren en een mutsje, lijkt mij duidelijk. Maar om een goed beeld te kunnen krijgen moet je toch komen kijken op 1 januari 2008. Kijk en oordeel zelf. Astrid
nog 6 weken
Nog maar 6 weken te gaan en het gaat steeds beter. Al vrij snel na het opstijgen had iedereen de juiste plek gevonden. Magda had haar personeel meegenomen om op te stijgen. Dat lijkt mij ook wel wat. Wie ga ik daar voor strikken?? Wij begonnen direct met het progamma, even in stap om op te warmen maar al snel volgde de draf. Volgens mij hadden zowel de ruiters als de paarden/pony’s er zin in. Het ging ook heel lang goed, alleen toen er een oefening kwam waar er van partner gewisseld moest worden was Willem de weg kwijt of zeg maar zijn partner. Hij keek steeds om waar Petra bleef. Die had geen enkele moeite met vreemdgaan in dit verband, net als de rest van de secties. Uiteindelijk kwam hij wel weer bij Petra terecht. Hij blij. Cyriel ( op Penny) wilde niet naast een paard rijden dus toen dat moest gebeuren schoot ze ervan door en sloot weer achteraan. Zeer komisch om te zien. Hans moest keihard werken met Morris tijdens de molenwiek, zeker toen hij aan de buitenkant reed. Volgens insiders hijgde hij net zo hard als Morris. Agnes was gelukkig in staat om te rijden na de schop van zondag j.l. alleen voelde Vosje dat ze toch enigszins geblesseerd was en ging hij/zij steeds uit de rij. Hierdoor moest Agnes veel sturen en aansporen om in de rij te komen. Karin blijkt erg figuurvast na het papier bestudeerd te hebben, misschien een nieuwe kandidaat om vóór te rijden volgend jaar??? Petra is minder figuurvast na het bestuderen van de figuren maar wij hebben er alle vertrouwen in dat het op tijd goed komt als zij niet meer studeert. Tessa hoefde vanavond niet te “gillen”er werd goed op het tempo gelet. Dan volgt het eindsignaal en zit de les erop. In de kantine gaan wij nog even door met het bespreken van de kleding. Coby’s moeder wil wel haken, de voorbeelden zijn al gepast. Vooral bij Hans stond het leuk, nog een burka eronder en wij zijn klaar. Mijn moeder wilde mij wel leren haken zodat ik het zelf kan maken, dùh ….daar zit ik niet op te wachten. De laarsversiering is getest maar nog niet goed gekeurd. Er zijn mensen die denken dat de paarden ervan op hol slaan. (gelukkig rij ik pony) De blouses zijn niet verkrijgbaar zoals wij ze graag willen maar wij geven het nog niet op. Ook zoeken wij nog sponsoren voor die dag , misschien de manege zelf???Tagore heeft Petra ingeschakeld om mee te helpen met de muziek. Toen het klaar was zij ze dat als ze ergens geen verstand van had dat muziek was…….kom luisteren op 1 januari en oordeel zelf. Astrid
nog 7 weken
Nog maar 7 weken te gaan en het gaat al wat lijken. Het op volgorde gaan rijden kostte deze les nog de meeste moeite want niet iedereen had het mailtje van Hans ontvangen. Dus dachten Joop en Denise lekker voorin te kunnen rijden maar werden zij net zo lang weg gestuurd tot zij bijna achterin reden. Tactische wissel heet dat. Hans had een heel leuk programma op de mail gezet, een soort van animatie waar je dan jezelf kon volgen en de oefening begrijpen. Dat is leuk als je het ziet maar toch anders in de bak. Ik zei nog tegen Bincky dat hij de stippellijnen moest volgen maar het enige wat erop terug kwam was een schop naar Calandor. Lekkere samenwerking zeg! Wij begonnen direct met de oefeningen die Antoon op papier had staan en er werd hard gewerkt. Er waren weer hele nieuwe dingen bij zoals het op linie komen in groepjes, het zal wel een andere naam hebben, maar what’s in a name? Het sigarendoosje ging ook al beter maar heeft nog wel wat aandacht nodig. Op een gegeven moment was er een oefening dat je met z’n tweeën bij een bepaald punt terecht moest komen. Dit was door Antoon aangewezen, toch was er steeds iemand die verkeerd terecht kwam, een soort van de weg kwijt zijn. Ik noem geen namen want hij is er pas bij. Met wat hulp van alle anderen kwam het goed. Ook het in 2 groepen rijden blijft opletten want voor je het weet rijd je te snel of te langzaam en gaat het niet meer gelijk op. Gelukkig houdt Tessa dit wel in de gaten voor ons allemaal en volgt er een brul over het tempo. Het schijnt er vanuit de kantine wel leuk uit te zien, nu al. Dat belooft nog wat voor 1 januari. Alleen wat doen we aan? Er zijn wel wat kleding-items besproken , we gaan niet naaien maar kopen en zelfs het mutsje is nog in de running. Aangezien wij allemaal van snacken houden bij de après-carroussel lijkt mij iets van de maat XL wel op zijn plaats. Astrid
nog 8 weken
Nog maar 8 weken te gaan, o, wat vliegt de tijd. Bijna op volle sterkte waren wij er vrijdag , 21 paarden , pony’s en ruiters. Iedereen zocht zijn of haar plek op volgens het schema van Hans maar dat schema heeft niet iedereen in zijn hoofd zitten. Ja , Yvonne, wij rijden echt op de 5e plaats in de eerste sectie volgens Hans. Dan blijkt dat wij er eigenlijk 22 zouden moeten hebben volgens het schema van Hans. Wie wij dan deze vrijdag missen , ik zou het niet weten. Tijdens de les blijkt wel dat 21 of 22 ruiters een hele andere aanpak vergen dan 18 of 16. Er zijn oefeningen die je gewoon niet kan doen met zo veel ruiters. Hebben wij eindelijk de 8 achterwaarts onder de knie (zeg maar zadel) blijkt dit niet haalbaar met zoveel paarden/pony’s. Het valt ook op dat het aansluiten veel beter moet dan normaal want het past anders niet, de bak is te klein…..Ik hoop dat het er van uit de kantine goed uit ziet want dat overzicht heb je in de bak absoluut niet. Aan Antoon zijn gezicht , stem en humeur kunnen wij wel enigszins afleiden hoe het gaat maar of dat een goede graadmeter is , ik weet het niet. Deze week ging het voor mijn gevoel redelijk goed alleen het op linie komen liep anders dan gepland. Zo stond ik er met Bincky nog tussen en zo was ik ertussenuit. Als een speer schoot hij naar achter toen Lizzy in de buurt kwam. Het leuke was dat ik opzij keek en mijn partner van de carrousel ook uit de rij zag staan. Wij vormden samen de 2e linie zeg maar. Zij was met Calandor solidair met mij, wat een teamwork. Ook na het rijden volgt er nog wat teamwork, zoals samen wat eten , drinken en bespreken wat wij gaan aandoen op 1januari. Duidelijk is wel dat Magda gehaakte mutsjes niet mooi vind maar wel wil naaien, Tagore de orkestleider wordt (mag ook orkestlijder zijn in dit geval), Hans het aan ons overlaat, de mannen in het rose moeten met of zonder rok, Coby stemt voor een bloesje van de markt, wij er nog niet uit zijn of het een legging wordt of een paardrijbroek. Zou er ook een nudistencarrousel bestaan, dan hebben wij in ieder geval geen kledingproblemen. Astrid
nog 9 weken
Nog maar 9 weken te gaan en dan is het zo ver, ons optreden op nieuwjaarsdag. Wat eerst ver weg leek en onwerkelijk gaat nu toch realiteit worden. De schema’s met de volgorde van ruiters zijn al gemaakt , er is al geïnventariseerd wie er zijn op 1 januari en hoe vaak wij nog kunnen oefenen. Wij, de carrouselruiters ,hebben er zelf voor gekozen om dit te doen maar zo’n wekelijks uurtje oefenen geeft nog niet de overtuiging dat wij het echt onder de knie hebben. De ene keer gaat het ook beter dan de andere keer en het feit dat wij niet elke week op volle sterkte zijn maakt het ook niet echt makkelijk. Maar deze week was het echt een chaotisch geheel. Het sigarenkistje, een oefening uit een ver verleden, zat er niet bij iedereen meer in en moest wel 3 keer over. Ook was er deze keer een andere combinatie van paarden en pony’s dan gewoonlijk. Dit vergde veel werk van de ruiters want deze paarden en pony’s wilden soms echt niet bij elkaar blijven. Dit had dan weer gevolgen voor de mooie rechte lijnen die wij moesten rijden. Dit werden meer golven dan lijnen. En Antoon maar zeggen dat het er niet uit zag. Van een aantal ruiters zaten ook de oren dicht want als Antoon riep “in galop” bleef een groep gewoon draven en als hij riep “in draf” werd er gewoon door gegaloppeerd. Je zal zo’n groep onder je beheer hebben, hopeloos. Wij moeten nog even doorzetten, goed opletten ,weinig kletsen en blijven komen om tot een mooi resultaat te komen op 1 januari maar met de juiste inzet ( monden dicht tapen), de goede begeleiding en elkaars hulp moet het lukken. Ps met de juiste inzet en elkaars hulp bedoel ik ook dat jullie mij geen tuinkabouter mogen noemen omdat ik toevallig op Bincky zit, of zeggen dat het er niet uit ziet, of vragen of ik mijn hond aan het uitlaten ben of zeggen dat ik mijn voeten moet optillen anders slepen zij over de grond of vragen hoe het was op mijn trilpaard of tijdens het rijden vragen of ik er wel ben want zij ziet mij niet. Volgens mij waren jullie allemaal jaloers. Gelukkig heb ik heerlijk gereden en kan ik tegen het commentaar. Dat komt ook doordat ik jullie een gezellige groep vind en ik zou hetzelfde gezegd kunnen hebben. Astrid Astrid