Zo maar een zaterdag in mei en weer zijn wij met 8 dames
(waarvan 5 carrouselruiters) op weg naar Loon Op Zand.
Zo maar een zaterdag in mei en weer zijn wij met 8 dames (waarvan 5 carrouselruiters) op weg naar Loon Op Zand. Het verzamelen was dit keer een kwartier vroeger zodat wij iets eerder daar zouden zijn en dus meer paardenkeus zouden kunnen hebben. Dat was de achter liggende gedachte en bovendien zijn er dames die liever te vroeg dan te laat zijn. Onderweg verliep alles rustig er was weinig verkeer dus waren wij ruim op tijd bij de manege. Na een sanitaire stop gingen wij ons melden om een paard toegewezen te krijgen. Er stonden al wat dames in de wachtrij. Die hebben wij ook deze keer weer weten te omzeilen . De “baas” vroeg nml. wie er een braaf paard zocht, daar hebben wij op gereageerd en dus werden wij direct geholpen. Janny wilde het paard dat Petra vorige keer had en dat mocht. Wij zijn toen snel de paarden die aan ons toegewezen waren gaan zadelen want als je dat niet doet dan denkt de “baas” dat ze nog beschikbaar zijn. Dat betekent dat als je terug komt van de koffie of het toilet dat een ander jouw paard heeft gekregen. Dan moet je maar afwachten of er nog een braverik over is. Wij denken dat ze daar allemaal braaf zijn maar Janny weet uit ervaring dat het niet altijd zo is. Na het zadelen en optomen lopen wij naar de binnenbak en stijgen op, dan zijn er diverse hulpen die jou helpen aansingelen en de beugels op maat maken. Even stappen in de binnenbak en dan gaan wij met z’n achten en een instructeur op pad. Agnes kreeg al gelijk de opdracht om met Dommel (haar paard) vooraan te rijden anders wilde hij niet doorlopen. Dat had hij ook tegen mij kunnen zeggen want mijn paard wilde ook niet echt doorlopen, als iedereen al een uur stil stond, na welke gang dan ook ,volgde ik met mijn paard. Zwepen (corrigerend optreden) bracht daar geen verandering in. Het enige dat ermee veranderde was het been van het paard dat voor kwam, bij het zwepen sprong hij over. Dat was ook gelijk het probleem van dit paard. Eerst dacht ik dat het aan mij lag want soms zat ik goed en lekker en soms verloor ik bijna mijn beugel en wiebelde ik zo scheef als maar kon en liep het paard ook scheef gebogen naar de randen toe. Ik heb de fout bij mijn rijvaardigheid gelegd maar tijdens de lunch zei de instructeur dat het paard erg scheef was . Hij vertelde dat tijdens eerdere ritten er al mensen tussentijds afgestapt waren omdat zij er rugklachten van kregen. Het ging erom om steeds op hetzelfde been, zijn goede , te blijven rijden dan zat je lekker. Dat is niet wat wij geleerd hebben voor het ruiterbewijs maar om lekker te kunnen blijven rijden moest ik wel. Dus maar niet zwepen voor het tempo maar erachter aan sukkelen. Gelukkig was hij braaf en dat is mij heel wat waard. Wij hebben door de bossen en over de zandvlakte bij de Loonse en Drunense heide gereden, zo mooi. Het leek wel of je in het buitenland was , al dat zand, net de Sahara. Bij een vennetje mochten de paarden even drinken, de honden die losliepen werden speciaal voor ons vastgehouden. Er waren paarden die met hun neus onder water dronken. Dat is een apart gezicht , je denkt dat zij stikken. Dat viel mee , wij gingen met hetzelfde aantal als waar wij mee kwamen weer op pad. Wij waren net op tijd voor de lunch en konden alle paarden stallen. De groep die na ons aankwam had niet voldoende plek voor de paarden. Dus bleef de instructeur van die groep met een paard aan de hand op een bankje zitten. Toen zijn drinken werd gebracht wilde het paard ook uit het glas drinken. Een komisch gezicht. Wij hebben hen gematst en zijn niet te lang blijven zitten. Op de terugweg zijn wij een steile oever afgedaald en hebben heerlijk langs het water gegaloppeerd, heel bijzonder. Dan is de manege weer in het zicht , veel te snel. Nog even afrekenen en ook daar werden wij blij van want zij waren niet vergeten om ons korting te geven zoals beloofd. Onder het genot van een hapje en een drankje wordt de rit geëvalueerd en de laatste nieuwtjes besproken. Dan volgt de terugreis, die ook vlekkeloos verloopt en is iedereen uit mijn auto weer veilig thuis. Janny nogmaals bedankt voor de Baily’s, een heerlijk drankje na een heerlijke dag.
Astrid
===================================================