verslagje van een paardrijrit.
Zaterdag 13 maart 2010, weer een dagje naar Manege van Loon gepland.
Het was weer verzamelen bij het huis van Coby en wij zouden vertrekken om 800 uur. Nou zijn er altijd mensen die het begrip op tijd komen ruim interpreteren dus om 8. 10 uur reden wij (pas) weg.
Al snel waren wij onze volg auto kwijt maar ik had weer voldoende hulp troepen aan boord.
Tessa, Els, en Tom Tom reden mee en wisten de weg.
Hans reed ook mee maar die wist van niets.
Dat is ook maar beter ook zal later blijken dan kan je het ook niet verkeerd doen.
Wij kwamen ruim voor 10. 00 uur op de manege aan en wilden na een sanitaire stop even wat koffie of thee drinken.
Daar dacht dhr Van Loon sr anders over.
Terwijl wij de kopjes nog aan onze lippen hadden hangen vroeg hij al hoe wij er over dachten om een paard te gaan uitzoeken.
De koffie en thee snel opdrinken en al blaren trekkend liepen wij achter hem aan.
Wij zijn zo gehoorzaam, zo vind je ze niet snel weer!! De paarden en pony’s werden toegewezen van braaf tot minder braaf ,van voorwaarts tot sloom.
Ik kreeg Pinoccio, een leuk beige beestje.
Helaas toen ik even wat poets spullen ging pakken bleek het beige beestje omringd door andere beige beestjes van dezelfde hoogte en breedte.
Zie dan maar uit te vinden wie toch die van jou is.
Om te voorkomen dat ik met een wild paard op stap zou gaan heb ik maar weer even een instructeur opgezocht en gevraagd welk paard Pinoccio was.
Ik moest nr 60 hebben, dat hing om zijn hals.
Altijd makkelijk als je dat weet.
Wij gingen dit keer met een hele grote groep op pad , wel 14 ruiters.
Iedereen zocht een plekje en wij konden gaan.
De stap was lekker ontspannend om te kletsen maar tijdens de draf bleek al dat het tempo er goed in zat.
De galop die volgde was ook heerlijk vlot en lang.
Wat een heerlijke belevenis weer.
Hans en Janny waren de hekken sluiters in het begin maar konden dit niet lang vol houden.
Vóór hun reed nml Marco, een soort van Good Fellow, die in zijn eigen tempo de dag wilde afwerken.
Dat was beslist niet het tempo wat de instructeur aangaf.
Dus vielen er gaten, dat was geen probleem voor de paarden maar echt lekker tempo rijden zat er voor de achter blijvers niet in.
Hierop besloten Hans en Janny vóór te dringen.
Heel subtiel reden zij langszij en drongen vóór! Coby probeerde onderweg alle modder plassen uit om iedereen maar vies te maken, helaas had zij dit keer geen succes.
Wij hebben hier zelfs fotografisch bewijs van.
Linda had zich goed voorbereid op deze dag en zeker wel 4 lagen kleding, sokken, handschoenen en ondergoed aan.
Helaas voor haar was het een mooie , droge én zonnige dag.
Dan is het best warm met al je laagjes aan, zeg maar.
Ook Edith kwam met een nat hoofd onder haar cap vandaan, of zou het angst zweet zijn geweest? Tenslotte had zij de vorige keer vliegles gehad.
Tessa had gekozen voor Eclosion de 2e, ook deze was eens wit geweest.
Het poetsen bracht daar geen verbetering in.
Deze Eclosion galoppeerde erg scheef , dan zijn ene bil vooruit en dan zijn andere bil vooruit, net hoe zijn pet/manen stond.
Gelukkig was zijn humeur beter dan dat van Eclosion de 1e.
De lunch werd weer bij een vertrouwd tentje door gebracht , wij waren weer net de nordic wandelaars vóór.
Wij zaten dus aan hun tafel, tot grote ergernis van de bejaarden.
Wij zijn daar voor wel afgestraft want de bestellingen opnemen en verwerken liep niet helemaal goed.
Of wel helemaal niet goed.
Een broodje gezond bestellen kon nog net, dat is een broodje met ham/kaas en ei.
Maar een broodje bestellen met ham/kaas en ei kon niet.
Dan moest je kiezen uit ham of kaas of ei.
Linda was gelukkig heel flexibel en zei “doe maar wat , met of zonder ham/kaas of ei”.
Toen de bestellingen kwamen bleken er 3 broodjes gezond te zijn met ham/kaas en ei en één broodje met kaas en paprika want er waren geen gekookte eieren meer.
Dúh, dan kook je er toch één, hoe moeilijk kan dat zijn.
Te meer omdat wij toch nog 10 minuten op 1 tosti moesten wachten.
Die was dan wel weer met liefde klaar gemaakt volgens de ober.
Dat heb ik er niet uitgehaald, hij smaakte het zelfde als anders.
Toen kwam er als volkomen verrassing nog een broodje gezond, alleen die was niet voor ons.
Maar het was er dus nog wel!!De melk van Edith die voor het eten besteld was kwam als toetje toen wij wilden afrekenen.
Het afrekenen was ook een belevenis op zich.
Iedereen betaalde voor zich zelf net als altijd , alleen dit keer kwam de ober ons achterna gerend .
Er waren 2 dingen niet betaald , te weten een broodje gezond en een spa blauw.
Dit bleek later weer wat anders te zijn.
Na wat overleg bleek dat de kassa vernieuwd was en dat zij daar niet mee overweg konden.
Wij hadden alles betaald en konden op weg.
De volgorde van de groep was nu wel wat verandert , mijn paardje besloot om voorop te gaan rijden.
Hij wilde graag naar huis en had haast.
Dit tot groot verdriet van 2 ruiters vóór mij die wilde graag hand in hand voor rijden en de nodige zoenen uitwisselen onder het rijden.
Daar wilde ik niet op wachten dus ook ik drong vóór.
Wij zullen na deze rit wel een reputatie hebben bij de andere ruiters.
Na afloop nog een drankje gedronken op mijn afgelopen verjaardag bleek dat die drankjes wel erg veel geld kostten.
De rekening was nml over de drie honderd euro.
Zij hadden bij van Loon de overboeking voor de paardrij rit niet ontvangen/genoteerd.
Dus ook daar ging het mis met de betalingen.
Na wat uitleg gingen wij op weg naar huis.
Tessa zou nog even de Tom Tom instellen en ik wilde de radio zuiverder afstellen.
Dan blijkt dat je dat niet alle twee tegelijk kan doen.
Dus besluit ik na 3 keer Tessa onbedoeld gehinderd te hebben even te wachten met draaien aan de knoppen.
Helaas heb ik een stoornis in mijn korte geheugen dus na 2 seconden denk ik “ik zal even de radio zuiver stellen met de knoppen aan mijn stuur” Alleen staan deze net zo goed in verbinding met de Tom Tom als de dashboard knoppen.
Dus kon Tessa weer opnieuw beginnen voor de vierde keer of zo.
Misschien zelfs wel voor de 5e of 6e keer.
Een ezel…………………………….
Dan ben je moe maar voldaan, heb je nog avondplannen en wil je zo snel mogelijk naar huis.
Dus vertrouw je op de weg kennis van Tessa, Els en Tom Tom.
Hans was bij voorbaat geëxcuseerd , die wist (van) niets.
Net een echte man.
Helaas bij de eerste de beste afslag die wij konden nemen ging het al fout en namen wij de verkeerde weg, die je dan vervolgens voor een kilometer of tig moet blijven volgen.
Het plaatsje wat wij daarna tegen kwamen kwam ons wel bekend voor , daar hadden wij alle andere ritten ook al gedraaid omdat wij verkeerd waren gereden.
Zelf Els kende het van het omkeren terwijl zij niet altijd met ons was meegereden.
Dus na wat heen en weer rijden kwamen wij later thuis dan gepland maar nog altijd eerder dan Coby en de rest.
Er waren toch geen snelheids beperkingen onderweg????? Toch????
Astrid
===================================================