Zaterdag 20 april 2013, Manege de IJslander in Biggekerke.
Een ochtend IJslanders rijden.
Verzamelen met 6 ruiters bij Coby, 2 ruiters gingen direct naar Zeeland, om 8.15 ipv 8.30 u. Dat was voor Coby afzien want zij had liever uitgeslapen maar gelukkig legde zij zich neer bij de meerderheid. Na wat tijd besteed te hebben aan het instellen van de navigatie, wat was ookal weer het adres, konden wij op pad. Na een ellenlange rit kwamen wij ruim op tijd aan in Zeeland. Dit in tegenstelling tot de ruiters die direct door zouden gaan, die waren vet te laat!
Wij hadden dit keer een andere juf dan vorige keren. Gelukkig was zij erg geduldig want ook nu kwamen wij toch wel andere zaken tegen dan wij gewend zijn, of wij zijn niets gewend! Wij kregen een paardje aangewezen en mochten die zelf uit de wei halen. Dat leek moeilijker dan het was omdat de paardjes lang uit in de zon op de grond lagen te genieten. Ik dacht die willen nooit mee maar toen ik tegen mijn paardje zei “wil je opstaan” stond hij ook direct op. Zo makkelijk kan het dus zijn. Alle paardjes liepen mee en werden zij aan zij vast gezet om gepoetst te worden. Ze waren lekker in de rui dus de plukken haar vlogen je om de oren. Degene die in de wind stond met paard had alle haren van de anderen er extra bij. Toen wij compleet waren gingen wij op weg, een andere kant op dan wij gewend waren. Een stukje stap, een stukje draf en een klein galopje, alles kwam voorbij. Wij konden naast elkaar rijden en lekker kletsen. De paardjes verdroegen elkaar prima, liepen meer in elkaar dan uit elkaar. Soms bijna letterlijk, die van mij had zijn neus in de kont van het paardje van Hans gestopt. Geen probleem!
Toen kwamen wij op het strand, even verkennen in draf, deze juf was gek op het water. Daar liepen wij dan ook de hele tijd door heen en omdat ze best veel opgooien deze paardjes werd je daar ook erg nat van. Toen kwam de galop, een vlotte galop in een lekker tempo, dat gaf vertrouwen aan ons. Je kon elkaar inhalen daar hadden ze niets van. Even afremmen omdat er golfbrekers waren en dan naar het volgende stukje strand. Daar gingen wij vanuit stap zo in de race galop. Yvonne werd afgevuurd als een raket maar bleef er wel op. Wij gingen echt heel erg hard, volgens de juf kon het nog harder!
Het enige nadeel was dat de stukken schelp en kluiten zand je om de oren vlogen en in je gezicht landde. Ook het water spetterde nog erger door de galop, dus gezandstraald en gewassen kwamen wij weer tot stilstand. In een welness resort betaal je fors voor scrubben en wassen. Wij kregen het er extra bij. Als laatste volgde er nog een wedstrijd op het strand wie als eerste naar boven kon gaan, de juf heeft dit gewonnen uiteraard. Ook deze galop was erg hard en wij konden ook alleen maar proberen te blijven zitten. Enige invloed uit oefenen op snelheid of richting was niet aan de orde, ze gingen gewoon achter de juf aan. Na dat wij weer een stukje gestapt hadden volgde er nog een stukje galop met een sprong erin maar voor diegenen die niet wilde springen kon je er ook langs. Alleen als de meute voor in galop gaat volgt de rest en sturen langs de hindernis is dan best lastig en voor de achterste paarden begint de galop dan al op de stenen. Dat werd niet door iedereen gewaardeerd. Dat was dan ook het enige minpuntje van de dag. De rest was helemaal super en gaan we snel nog een keer doen!!! Daarna op naar het restaurant waar wij uitgebreid hebben gegeten en gedronken, wat een genot zo met uitzicht op zee aan een glaasje wijn! Ook dat moeten wij snel weer eens doen.
Alle chauffeurs bedankt voor het nuchter blijven en het rijden van de drankorgels.
Best moeilijk om dan nog wakker te blijven, hè Karin?
Astrid
===================================================